maro
Vai alla navigazione
Vai alla ricerca
Vèneto[canbia]
Sostantivo[canbia]
maro m o (pl: mari)
- En mucio de fen che se fa parché no 'l se cèche la nòt par pò slargarlo a la matina e fenir de secarlo.
Siłabasion[canbia]
- mà | ro
Pronunsa[canbia]
IPA: /ˈma.ro/
Etimołozia[canbia]
- manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.
Proverbi e modi de dir[canbia]
Esperanto[canbia]
Sostantivo[canbia]
maro (pl: maroj)
Siłabasion[canbia]
- MA | ro
Pronunsa[canbia]
- IPA: /ˈma.ro/
Scolta ła pronunsa (San Pietroburgo, Rusia):
Etimołozia[canbia]
De'l tajan mare (mar)
Tèrmeni corełai[canbia]
Notasion[canbia]
- Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 151.
- manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.