polènta

Vèneto

Sostantivo

polènta f (pl: polènte)

En mescol ficà te la polènta te na caldròla

1. magnar fat co farina de sorch (o, na òlta, de segala o faro) còta te l'acua e che se magna insieme a cualcòs altro (el conpanaxech)

Siłabasion

po | lèn | ta

Pronunsa

IPA: /po.ˈlɛŋ.ta/

Etimołozia

De'l latin polenta

Tèrmeni corełai

• pape
• caldròl, candròl, paròl, paròƚo
• caldròla, candròla

Tradusion

Tradusion: polènta

• polento ^(eo)
• polenta ^(en)

• polenta ^(it) f.
• polenta ^(es) f.

Notasion

• Luigi Pajello, [Dizionario vicentino - italiano so Archive.org] pàgina 190