coeso
Vèneto[canbia]
Ajetivo[canbia]
coeso
 coeso
|
singoƚare | pluraƚe |
|---|---|---|
| maschiƚe | coeso | coesi |
| feminiƚe | coesa | coese |
- de sòlito se dixe de'l pan: cuando che'l divènta vècio o'l vien duro fra un saso, o senò el vien coeso, inpastelà. De sòlito el vien coeso cuando che el xe stà dentro de un sacheto de nailo, o oncora mèjo cuando che se fa un panin da portarse vìa e che invese el se pòrta caxa oncora da scumisiare
Siłabasion[canbia]
- co | é | so
Pronunsa[canbia]
IPA: /ko.ˈe.so/
Etimołozia[canbia]
- manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.
Tradusion[canbia]
Tradusion: coeso
Notasion[canbia]
- manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.