singoƚare
Vèneto[canbia]
Ajetivo[canbia]
singoƚare
![]() |
singoƚare | pluraƚe |
---|---|---|
maschiƚe | singoƚare | singoƚari |
feminiƚe | singoƚare | singoƚari |
- particolare, ùgnoƚo
- Na sielta alcuanto singoƚare.
- (gramàtica, it) riferìo a le forme grammaticaƚi che indica na sola ròba o parsona
Sostantivo[canbia]
singoƚare m (pl: singolari)
- (gramàtica, it) forma gramaticaƚe riferìa a un elemento ùgnoƚo
Siłabasion[canbia]
- sin | go | ƚà | re
Pronunsa[canbia]
manca ƚa pronuncia; se te vùi, xónteƚa ti
Etimołozia[canbia]
- manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.
Tradusion[canbia]
Notasion[canbia]
- manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.