patòco
Vèneto[canbia]
Ajetivo[canbia]
patòco
- conpletamènte, de 'l tuto
- s-cèto, evidente, paƚexe
- Xe patòco cuelo che so drio dirte
- (ne la locusion restar patòco) sorpreso o inbanbolà
Siłabasion[canbia]
- pa | tò | co
Pronunsa[canbia]
IPA: [pa.ˈtɔ.ko]
Etimołozia[canbia]
posibiƚe derivasion dal latin pateo, esar evidente[1], opure contrasion de "par ogni tòco"
Tèrmeni corełai[canbia]
Tradusion[canbia]
Tradusion: patòco
Notasion[canbia]
- Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 482
- Luigi Pajello, [Dizionario vicentino - italiano so Archive.org] pàgina 176
- ↑ Vocabolario Etimologico Veneto Italiano, G.F. Turato, D. Durante, p. 136