lore

Vèneto

Nòme, forma flèsa

lore f

1. pluraƚe de lora

Pronòme

lore

1. Pronome uxà par indicar de le persone o ròbe feminiƚi.

Siƚabasion

ló | re

Pronuncia

manca ƚa pronuncia; se te vùi, xóntaƚa ti

Etimoƚoxìa / Derivasion

(pronòme) Dal latin illae (cuele).

Tèrmini coreƚađi

(pronòme) lori (al maschil), ela (al singolar).

Tradusion

pronòme

• abrèico: הֵן f

• cateƚan: elles

• faroexe: tær f

• fransexe: elles f

• grègo: αυτές f

• islandexe: þær f

• itaƚian: esse

• latin: eae

• lètone: viņas

• lituan: jos

• portoghexe: elas f

• slovaco: ony f, n

• slovèn: ône f

• spagnòƚo: ellas f

• volapuk: ofs f

Varda anca sta pajina.

Nòde / Riferimènti

• Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 375
• Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 142.