deo

Vèneto

Sostantivo

deo m (pl: dei)

On deo

1. uno de i tòchi 'ndove che finise le man o i piè

Siłabasion

dé | o

Pronunsa

IPA: /'deo/

Etimołozia

• manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.

Tèrmeni corełai

• pòles (el deo pì grande)
• óngia
• man
• pè, pìe

Tradusion

• Védarse: det

Notasion

• Luigi Pajello, [Dizionario vicentino - italiano so Archive.org] pàgina 65