autuno

Vèneto

Sostantivo

autuno m (pl: autuni)

Le foie par tèra le xe tipiche de el autuno

1. ƚa stajon de 'l ano conprexa infrà el 23 de setenbre e 'l 21 de disenbre (a nord del ecuator), presedùa da l'istà e seguìa dal invèrno

Siłabasion

au | tù | no

Pronunsa

IPA: /au'tuno/

Etimołozia

• manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.

Tradusion

• Védarse: utuno

Notasion

• Gaetano Lionello Patuzzi, Giorgio Bolognini, Adolfo Bolognini, [Piccolo dizionario del dialetto moderno della città di Verona] pàgina 10