istà

Vèneto

Sostantivo

istà f inv.

1. ƚa stajon de'l ano, conpreza infrà el 22 de xugno e 'l 22 de setenbre (a nord del ecuator), presedùa da ƚa vèrta e seguìa dal utuno.

Siłabasion

is | tà

Pronunsa

IPA: /is'ta/

Etimołozia

Da 'l latin aestās.

Tradusion

Tradusion: istà

• somero ^(eo)
• summer ^(en)
• estate ^(it) f.
• zomer ^(nl) c.

• лето ^(ru) n. ‎(leto)
• verano ^(es) m.
• Sommer ^(de) m.
• mùa hạ ^(vi), mùa hè, hạ, hè

Notasion

• Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 355