invèrno

Vèneto

Sostantivo

invèrno m (pl: invèrni)

1. ƚa stajon de'l ano, conprexa infrà el 21 de disenbre e 'l 20 de marso (a nord de'l ecuator), presedùa da'l utuno e seguìa da ƚa vèrta

Siłabasion

in | vèr | no

Pronunsa

IPA: /iŋ.ˈvɛr.no/

Etimołozia

De'l latin hībernum (invèrno)

Contrari

istà

Tradusion

Tradusion: invèrno

• vintro ^(eo)
• hiver ^(fr) m.
• winter ^(en)
• hivern ^(ca) m.

• inverno ^(it) m.
• зима ^(ru) f. ‎(zima)
• Winter ^(de) m.
• kış ^(tr)
• mùa đông ^(vi), đông

Notasion

• Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 352
• Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 135