aria

Vèneto

Sostantivo

aria f (no pl)

Le sostanẑe che forma l'aria te la atmosfèra de la tèra

1. la sostanẑa che forma la atmosfèra ma no se pòl veđer e che l'é en misiòt de gas

Siłabasion

à | ria

Pronunsa

IPA: /ˈa.rja/

Etimołozia

De'l latin āēr, de'l grèco antico ἀήρ (aḗr)

Contrari

• tèra

Tèrmeni corełai

• vènt, ventar

Alterai

Bauchéto; imbaucà

• arion

Tradusion

Tradusion: aria

• هواء ^(ar) m. ‎(hawāʾ)
• aire ^(eu)
• aire ^(ca) m.
• aria ^(co) f.
• luft ^(da) c.
• aero ^(eo)
• ilma ^(fi)
• air ^(fr) m.
• aiar ^(fur) m.:* ajar ^(fur) m.
• 空気 ^(ja) ‎(kūki)
• हवा ^(hi) f. ‎(havā)
• air ^(en)
• aria ^(it) f.

• aer ^(la) m.
• lucht ^(nl) f.
• levegő ^(hu)
• powietrze ^(pl) n.
• ar ^(pt) m.
• воздух ^(ru) m. ‎(vózdux)
• vzduch ^(sk) m.
• zrak ^(sl) m.
• aire ^(es) m.
• hewa ^(sw)
• Luft ^(de) f.
• hava ^(tr)
• không khí ^(vi)

Notasion

• Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 42