vicentin

Vèneto ^(vicentin)

Ajetivo

vicentin m (pl. vicentini)

vicentin	singoƚare	pluraƚe
maschiƚe	vicentin	vicentini
feminiƚe	vicentina	vicentine

1. reƚativo a Vicensa

Sostantivo

vicentin m

1. variansa de la lengua vèneta
2. abitante de Vicensa

Siłabasion

vi | cen | tin

Pronunsa

manca ła pronuncia; se te vùi, zónteła ti

Etimołozia

• manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.

Tradusion

Tradusion: vicentin

• inglexe: par piaser, zonta sta tradusion se te ła conosi.

• vicentino ^(it)

Notasion

• manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.