tòtano

Vèneto

Sostantivo

tòtano m (pl: tòtani)

1. ƚa parte intèrna de ƚa panòcia de formenton 'ndove che xe tacai i grani
2. oxèƚo de palùo
   • la so clasifegasion sientifega la xe Tringa totanus ( tasonomia)

Siłabasion

tò | ta | no

Pronunsa

IPA: [ˈtɔ.ta.no]

Etimołozia

• manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.

Tèrmeni corełai

(oxèƚo) tòtano muto, totanon

Tradusion

Tradusion: tòtano

• inglexe: par piaser, zonta sta tradusion se te ła conosi.

• itaƚian: par piaser, zonta sta tradusion se te ła conosi.

Notasion

• Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 760
• Ernesto Kosovitz, Dizionario - vocabolario del dialetto triestino pàgina 479