tòtano
Vèneto[canbia]
Sostantivo[canbia]
tòtano m (pl: tòtani)
- ƚa parte intèrna de ƚa panòcia de formenton 'ndove che xe tacai i grani
- oxèƚo de palùo
- la so clasifegasion sientifega la xe Tringa totanus ( tasonomia)
Siłabasion[canbia]
- tò | ta | no
Pronunsa[canbia]
IPA: [ˈtɔ.ta.no]
Etimołozia[canbia]
- manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.
Tèrmeni corełai[canbia]
(oxèƚo) tòtano muto, totanon
Tradusion[canbia]
Tradusion: tòtano
Notasion[canbia]
- Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 760
- Ernesto Kosovitz, Dizionario - vocabolario del dialetto triestino pàgina 479