striga

Vèneto

Sostantivo

Na tìpica striga te'n film de'l 1939

striga f (pl: strighe)

1. fémena che dòpera la magìa, de spes par scòpi poch bòni

Siłabasion

strì | ga

Pronunsa

IPA: /ˈstri.ga/

Etimołozia

da'l latin strǐga, variante de strix, che sarìe "oxèlo noturno"

Tèrmeni corełai

• barbastrijo, nòtola, nòdola, nòtoƚo
• lat de striga
• guana

Tradusion

Tradusion: striga

• sorĉistino ^(eo)
• strie ^(fur) f.
• witch ^(en):* sorceress ^(en)

• strega ^(it) f.
• stria ^(lij) f.
• Hexe ^(de) f.
• cadı ^(de)

Notasion

• Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 715
• Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 277