olla

Finlandexe

Verbo

olla v. aux.

1. èsere, èser

Pronunsa

IPA: /'ɔlla/

Etimołozia

• manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.

Spagnòƚo

Sostantivo

olla f (plur.: ollas)

1. pignata

Pronunsa

IPA: /'ɔʎa/

Etimołozia

• manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.

Notasion

• Finlandexe:
  • HÄMÄLÄINEN, Aira, Dizionario compatto Finlandese-Italiano /Italiano-Finlandese, Zanichelli, Bologna, 2001, p. 165
• Spagnoƚo:
  • Olla su Dizionari Corriere