mónega
Vèneto[canbia]
Sostantivo[canbia]
mónega f (pl: móneghe)
- Na fémena che l'é te na comunità cris-ciana e che à fat dei voti.
- strutura de legno che ƚa serviva a tegner alti i nisiòƚi e ƚe cuèrte in mòdo da métarghe na fogara piena de bronse cusì da scaldare el lèto in invèrno
Siłabasion[canbia]
- mó | ne | ga
Pronunsa[canbia]
IPA: [ˈmo.ne.ga]
Etimołozia[canbia]
- manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.
Contrari[canbia]
Tradusion[canbia]
Tradusion[canbia]
Strutura de legno
|
Notasion[canbia]
- Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 161