fifol

Vèneto ^(primieròt)

Sostantivo

fifol m (pl: fìfoli)

1. En foch nès.

Siłabasion

fì | fol

Pronunsa

IPA: /ˈfifol/

Etimołozia

• manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.

Tèrmeni corełai

• foch
• arin, foghèr

Tradusion

Tradusion: fifol

• inglexe: par piaser, zonta sta tradusion se te ła conosi.

• fuocherello ^(it) m.

Notasion

• Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 108