catar
Vèneto[canbia]
Sostantivo[canbia]
catar m (nò pl)
Verbo[canbia]
catar
- riusir a veđer o sentir calcòs che se ẑerca.
Siłabasion[canbia]
- ca | tàr
Pronunsa[canbia]
IPA: [ka.ˈtar]
Etimołozia[canbia]
- (nòme) De 'l grèco antico κατάρροος [catàrros] par el latin catarrhus.
- (vèrbo)
- manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.
Sinònemi[canbia]
Insepà; tandùo
- (vèrbo) rinvegner
Contrari[canbia]
Tèrmeni corełai[canbia]
- (vèrbo) catarse
Proverbi e modi de dir[canbia]
- (vèrbo) Catar bèga.
Tradusion[canbia]
Tradusion[canbia]
Notasion[canbia]
- Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 148
- Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 69.