catar

Vèneto

Nòme

catar m (nò pl)

1. sostanẑa mucoxa che se forma te la gola co se à la tos.

Vèrbo

catar

1. riusir a veđer o sentir calcòs che se ẑerca.

Siƚabasion

ca | tàr

Pronuncia

IPA: [ka.ˈtar]

Etimoƚoxìa / Derivasion

• (nòme) De 'l grèco antico κατάρροος [catàrros] par el latin catarrhus.
• (vèrbo) manca l'etimoƚoxìa; se te vùi, xóntaƚa ti

Sinònimi

• (vèrbo) rinvegner

Contrari

• (vèrbo) sfantar, pèrder; ẑercar

Tèrmini coreƚađi

• (vèrbo) catarse

Provèrbi e mòdi de dir

• (vèrbo) Catar bèga.

Tradusion

nòme

• esperanto: kataro

• fransexe: catarrhe m

• inglexe: catarrh

• itaƚian: catarro m

• todesco: Katarr m

• siciƚian: catarru m

vèrbo

• esperanto: trovi

• inglexe: find

• itaƚian: trovare

• nederlandexe: vinden

• siciƚian: attruvari

• svedexe: hitta

• todesco: finden

Nòde / Riferimènti

• Giuseppe Boerio, Dizionario del dialetto veneziano pàgina 148
• Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 69.