boca

Vèneto

la boca de na fémena.

La boca de un ipopòtamo.

Nòme

boca f (pl: boche)

1. (bioloxia) (natomia) (fixiologia) (medexina) vertaura inte ƚa tèsta che i animali dòpara par magnar; prima parte del aparato dixerente
2. vertaura in xeneraƚe, inbocadura

Siƚabasion

bó | ca

Pronuncia

IPA: /'boka/

Etimoƚoxìa / Derivasion

manca l'etimoƚoxìa; se te vùi, xóntaƚa ti

Tradusion

prima parte de l'aparato digerente

• inglexe: mouth

• itaƚian: bouche f

• itaƚian: bocca f

• todesco: Mund m

• turco: ağız

inbocadura

• inglexe: entrance, mouth, opening

• itaƚian: imboccatura f

Nòde / Riferimènti

• Luigi Pajello, [Dizionario vicentino - italiano so Archive.org] pàgina 21-22