Ernte

Todesco

Sostantivo

Ernte f (pl.: Ernten)

1. racòlto

Pronunsa

IPA: /ˈɛʁntə/

Etimołozia

da 'l maat. arne, erne, a so volta derivà da l'aat. arn, arnōt, a so volta derivà da ƚa raìxe ie. es(e)n-, *eser-, *os(e)n-, *oser- ="racolto", "istà"

Derivai

• ernten (v.), Traubenernte

Notasion

• Ernte su Glosbe.it
• Ernte su DWDS