tronba

Vèneto

Sostantivo

tronba f (pl: tronbe)

1. strumento muxicaƚe de ƚa fameja dei otoni

Siłabasion

trón | ba

Pronunsa

IPA: /'troŋba/

Etimołozia

• manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.

Tradusion

Tradusion: tronba

• inglexe: par piaser, zonta sta tradusion se te ła conosi.

• tromba ^(it) f.

Notasion

• Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 769