struma
Vèneto[canbia]
Sostantivo[canbia]
struma f (pl: strume)
- dificoltà inte'l senso de far fadiga, sfòrso fìxico
- dificoltà inte'l senso de far fadiga, sfòrso par risolvare na rògna, un problema
- ostacolo de calche sòrte
- par estension dubio
- Te devi molarghe a farte miƚe strume ogni santa volta, armate de un fià de corajo!
Siłabasion[canbia]
- strù | ma
Pronunsa[canbia]
IPA: /'struma/
Etimołozia[canbia]
- manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.
Tradusion[canbia]
Tradusion: struma
|
|
Inglexe[canbia]
Sostantivo[canbia]
struma sing (pl: strumas, strumae )
- un tipo de tumor
Siłabasion[canbia]
Pronunsa[canbia]
IPA: /ˈstɹuːmə/
Etimołozia[canbia]
- manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.
Notasion[canbia]
- Vèneto:
- Luigi Pajello, [Dizionario vicentino - italiano so Archive.org] pàgina 286
- Inglexe:
- Merriam-Webster, Version on-line
- Oxford University, Compact Oxford English Dictionary edision on-line