recia
Inpostasion de letura
recia f (pl: rece)
- (natomia, vec) parte esterna de l'aparato che vien uxà par sentire
- (volgare, vec) omosesuaƚe
- ré | cia
IPA: /'ret͡ʃa/
- manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.
Insepà; tandùo
- (volgare, vec) recion
Tradusion
[canbia]- Luigi Pajello, [Dizionario vicentino - italiano so Archive.org] pàgina 206-207