otavin

Vèneto

Sostantivo

otavin m (pl: otavini)

1. strumento muxicaƚe a fià de ƚa fameja dei legni

Siłabasion

o | ta | vìn

Pronunsa

IPA: /ota'viŋ/

Etimołozia

• manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.

Tradusion

Tradusion: otavin

• inglexe: par piaser, zonta sta tradusion se te ła conosi.

• ottavino ^(it) m.

Notasion

• Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 459