nipote
Itaƚian[canbia]
Sostantivo[canbia]
nipote m (pl: nipoti)
Siłabasion[canbia]
- ni | pó | te
Pronunsa[canbia]
IPA: /niˈpoːte/
Etimołozia[canbia]
- manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.
Notasion[canbia]
- Edision on-line de, Il Sabatini Coletti (ospità so "www.corriere.it")
- Treccani, galepin (edision online so treccani.it)