loro

Itaƚian

Agetivo posesivo

loro

1. so

Pronòme posesivo

loro m e f, pl

1. • manca ła definision; se te ła conosi, zónteła ti.

Siłabasion

ló | ro

Pronunsa

IPA: /'loro/

Etimołozia

• manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.

Notasion

• Edision on-line de, Il Sabatini Coletti (ospità so "www.corriere.it")
• Treccani, galepin (edision online so treccani.it)