inpotèca

Vèneto

Sostantivo

inpotèca f (pl: inpotèche)

1. gius costituìo sora un ben imobiƚiar a garansìa de un inprèstio

Siłabasion

in | po | tè | ca

Pronunsa

IPA: /iŋ.po.ˈtɛ.ka/

Etimołozia

• manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.

Tradusion

Tradusion: inpotèca

• inglexe: par piaser, zonta sta tradusion se te ła conosi.

• ipoteca ^(it) f.

Notasion

• Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 331