fuìna

Vèneto

Sostantivo

fuìna f (pl: fuìne)

1. mamìfaro salvarego grando fa un gato, ma pì longo, che magna carne e 'l ga el pèƚo maron
   • la so clasifegasion sientifega la xe Martes foina ( tasonomia)

Siłabasion

fu | ì | na

Pronunsa

IPA: /fu'ina/

Etimołozia

• manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.

Tradusion

Tradusion: fuìna

• inglexe: par piaser, zonta sta tradusion se te ła conosi.

• faina ^(it) f.

Notasion

• Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 290