disnar

Vèneto

Nòme

disnar m (pl: disnari)

1. El past fra la colaẑion e la ẑena;
2. El tènp intorno a medođì.

Vèrbo

disnar nó tranx

1. Èser drio a far el disnar.

Siƚabasion

dis | nàr

Pronuncia

IPA: /diz.ˈnar/

Etimoƚoxìa / Derivasion

Da 'l latin disieiunare (leteralmènte "ndar fora de 'l digiun").

Provèrbi e mòdi de dir

• Drìo disnar.

Tradusion

Nòme

• croato: ručak m

• esperanto: tagmanĝo

• inglexe: lunch

• itaƚian: pranzo m

• todesco: Mittagessen n

• siciƚian: pranzu m

Vèrbo

• croato: ručati

• esperanto: tagmanĝi

• inglexe: lunch

• itaƚian: pranzare

• todesco: lunchen

• siciƚian: pranzari

Nòde / Riferimènti

• Giuseppe Boerio, Dizionario del dialetto veneziano pàgina 241
• Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 97.