culiera
Vèneto[canbia]
Sostantivo[canbia]
culiera f (pl: culiere)
- tòco de taren, de sòƚito de forma retangoƚar, 'ndove che se sémena ƚe verdure
Siłabasion[canbia]
- cu | lié | ra
Pronunsa[canbia]
IPA: [kuˈ.lje.ra]
Etimołozia[canbia]
- manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.
Sinònemi[canbia]
Insepà; tandùo
Tradusion[canbia]
Tradusion: culiera
Notasion[canbia]
- manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.