asetante
Inpostasion de letura
asetante m (pl: asetanti)
- (gius) chi'l asèta na canbiaƚe par pagàrghene el vaƚor a ƚa scadensa
asetante m e f (pl: asetanti)
- partisipio prexente de asetar
- a | se | tàn | te
IPA: /ase'taŋte/
- Védarse: asetar
Tradusion
[canbia]nòme
|
- Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 22