acrimònia

Vèneto

Nòme

acrimònia f (nò numarabiƚe)

1. cuaƚità de cuel che xe garbo, agro
2. (figurativo) dispoxision d'ànemo freda e àsida
3. (figurativo) sentimento de ràdego, maƚévoƚo

Siƚabasion

a | cri | mò | nia

Pronuncia

IPA: /akri'mɔnja/

Etimoƚoxìa / Derivasion

manca l'etimoƚoxìa; se te vùi, xóntaƚa ti

Provèrbi e mòdi de dir

• acrimònia de'l sangue: prexensa de còrpi garbi inte'l sangue secondo antighe teorìe mèdeghe
• parlar co acrimònia: parlar in mòdo satirico e agro, co maƚisia

Tradusion

cuaƚità de cuel che xe agro

• ceco: jízlivost f

• finlandexe: katkeruus

• fransexe: acrimonie

• inglexe: acrimony

• itaƚian: acrimonia f, acredine f

• spagnòƚo: acrimonia f

dispoxision d'ànemo

• inglexe: par piaser, xonta sta tradusion se te poi

• itaƚian: par piaser, xonta sta tradusion se te poi

ràdego

• inglexe: bitterness, malevolenza

• itaƚian: malevolenza f, rancore f

Nòde / Riferimènti

• Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 22
• Francesco Agostino Gera, Nuovo dizionario universale e ragionato di agricoltura, economia ..., Volume 2 pàgina 120