abatùo
Inpostasion de letura
a·batùo m. (femenin abatùa, plurale masculin abatùi, plurale femenin abatùe)
- che ghe manca ƚe fòrse, sposà
- che xe inte na condision de aviƚiménto spirituaƚe, smorbà
- riferìo a roba che la xe sta buta xo rispeto la posixion originaria
- (par albero, caxa, pilon, ecc.)
- a | ba | tù | o
IPA: /abaˈtuo/
- manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.
- (che ghe manca ƚe fòrse) vigoroxo
- trovarse o sentirse abatùo: dar xó de saƚute, par età o par maƚatìa
Tradusion
[canbia]Tradusion
[canbia]smorbà
- Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 19