ẑentura
Vèneto[canbia]
Sostantivo[canbia]
ẑentura f (pl: ẑenture)
- na fasa che se met intorno a i fianchi par cener su altre arte (de sòlito le braghese), o par cener su ròba (tipo el cođèr), o de mò par far bèl veder
- na fasa che se ghe met a le vache con su picà el canpanaẑ, parché se le sènte anca de lontan su i monti
Siłabasion[canbia]
- ẑen | tù | ra
Pronunsa[canbia]
IPA: /θen.ˈtu.ra/
Etimołozia[canbia]
De'l latin cinctūra (ẑentura)
Sinònemi[canbia]
Insepà; tandùo
- (2) ẑàiga
Proverbi e modi de dir[canbia]
- Se'l Sas Maor el à la ẑentura, el siegador el laora a man segura = un de i provèrbi doperadi par far le previxion de'l tènp a Primier: se la montagna de'l Sas Maor la à a la so baxe nùole, alora no pioverà
Tradusion[canbia]
Tradusion[canbia]
Fasa che se ghe met su a le vache
Notasion[canbia]
- Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 308