ƚengua

Vèneto ^(venesian)

Nòme

ƚengua f (pl: ƚengue)

Na ƚengua (1)

1. òrgano del còrpo doparà par parlar, mastegar e sentir el gusto de cuel che se magna;
2. el mòđo de parlar de na comunidà; el so còdice vocal
   • ƚengua mare: ƚa ƚengua che se parla fin da putèƚi.

Siƚabasion

ƚén | gua

Pronuncia

manca ƚa pronuncia; se te vùi, xóntaƚa ti

Etimoƚoxìa / Derivasion

Da 'l latin lingua.

Tradusion

Òrgano

• albanexe: gjuhë f

• cateƚan: llengua f

• esperanto: lango

• fransexe: langue f

• inglexe: tongue

• itaƚian: lingua f

• latin: lingua f

• nederlandexe: tong f

• portoghexe: língua f

• ruso: язык m

• spagnòƚo: lengua f

• todesco: Zunge f

El parlar

• albanexe: gjuhë f

• cateƚan: idioma m

• esperanto: lingvo

• fransexe: langue f

• inglexe: language

• indonexian: bahasa

• itaƚian: lingua f

• latin: lingua f

• nederlandexe: taal c

• portoghexe: idioma m

• ruso: язык m

• spagnòƚo: lengua f

• todesco: Sprache f

• turco: dil

Nòde / Riferimènti

• Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 365