schito
Vèneto[canbia]
Sostantivo[canbia]
schito m (plur.: schiti)
- escremento de oxeƚo
Siłabasion[canbia]
- schì | to
Pronunsa[canbia]
IPA: [ˈski.to]
Etimołozia[canbia]
- manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.
Derivai[canbia]
schitare (v.)
Tèrmeni corełai[canbia]
Tradusion[canbia]
Notasion[canbia]
- Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 627