rexon
Vèneto[canbia]
Sostantivo[canbia]
rexon f (pl: rexon)
- na cauxa, en motìu
- la raẑionalità tìpica de l'èsere uman
- el èser te'l giust, te'n cuel che se acèta co'l pensier
Siłabasion[canbia]
- re | xón
Pronunsa[canbia]
IPA: /re.ˈzoŋ/
Etimołozia[canbia]
De'l latin ratiōnem, forma acuxativa de ratiō (rexon, càlcolo, mètodo)
Contrari[canbia]
- (3) tòrt
Tèrmeni corełai[canbia]
Proverbi e modi de dir[canbia]
- La rexon la è de i musati
Tradusion[canbia]
Tradusion[canbia]
Tradusion[canbia]
Notasion[canbia]
- Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 215