conícho
Vèneto de Cipiło[canbia]
Sostantivo[canbia]
conícho m (pl: conichi)
Siłabasion[canbia]
- co | ní | cho
Etimołozia[canbia]
De'l grèco antico κύνικλος [kýniclos], tràmite 'l latin cunīculus.
Pronunsa[canbia]
IPA: [koˈ.ni.t͡ʃo]
Tèrmeni corełai[canbia]
Tradusion[canbia]
Tradusion: conícho