asento
Vèneto[canbia]
Sostantivo[canbia]
asento m (pl: asenti)
- rimarcamento de ƚa siƚaba de na paròƚa tirando su ƚa só intensità o'l tòno
- segno gràfico scrito de sora de na vocaƚe par indicar l'asento o na pronuncia difarente
Voxe verbaƚe[canbia]
asento
- prima persona singoƚare indicativo prexente de asentar
Siłabasion[canbia]
- a | sén | to
Pronunsa[canbia]
IPA: /aˈseŋto/
Etimołozia[canbia]
- manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.
Derivai[canbia]
- nòme
Proverbi e modi de dir[canbia]
- no'l ga dito n'asento: no'l ga dito gnanca na paròƚa, no'l ga dito gnente
Tradusion[canbia]
rimarcamento de ƚa siƚaba
Tradusion[canbia]
segno gràfico
Notasion[canbia]
- Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 22