Martinsgans
Todesco[canbia]
Sostantivo[canbia]
Martinsgans f (pl.: Martinsgänse)
Pronunsa[canbia]
IPA: /ˈmaʁtiːnsˌɡans/
Etimołozia[canbia]
formà da Martin, "Martin", + suff. gen. -s, e da Gans, "òca"
Sinònemi[canbia]
Insepà; tandùo
Tèrmeni corełai[canbia]
Notasion[canbia]
- Macchi, Vladimiro (diretto da), Dizionario Tedesco-Italiano, Sansoni, Firenze, 1985, p. 883