sòrt

Vèneto

Sostantivo

sòrt f (pl: sòrt)

1. en grup de ròbe che à se somea e che pòl èser vist insieme
2. el efèto, la conseguènẑa de'n evènto che "aea de sucéder", de na càuxa prestabiliđa

Siłabasion

sòrt

Pronunsa

IPA: [sɔrt]

Etimołozia

De 'l tòic Sorte

Sinònemi

Insepà; tandùo

sòrta

Tèrmeni corełai

sortir

Tradusion

insieme de ròbe

• نوع ^(ar) f.
• tipus ^(ca) m.
• 类 ^(zh) ‎(lèi)
• art ^(da) c.
• speco ^(eo)
• laji ^(fi)
• genre ^(fr) m.
• 種類 ^(ja)
• तरह ^(hi) m.
• kind ^(en)
• gné ^(ga) f.

• gerð ^(is) f.
• tipo ^(it) m.
• categorie ^(nl) f.
• typ ^(pl) m.
• tipo ^(pt) m.
• вид ^(ru) m. ‎(vid)
• género ^(es) m.
• sort ^(sv) c.
• Sorte ^(de) f.
• tür ^(tr)
• loại ^(vi)

Tradusion

Conseguènẑa decixa đà de prima

• destí ^(ca) m.
• sorto ^(eo)
• fate ^(en)

• destino ^(it) m.:* sorte ^(it) f.
• fātum ^(la) n.
• судьба́ ^(ru) f. ‎(sud'bà)

Notasion

• Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 261