goƚa

Vèneto

Sostantivo

goƚa f (pl: goƚe)

1. (natomia) cavità interna de la boca dove inisia le vie respiratorie e digerenti
2. vale profonda

Siłabasion

gó | ƚa

Pronunsa

manca ła pronuncia; se te vùi, zónteła ti

Etimołozia

• manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.

Tèrmeni corełai

• tèsta, boca, naxo, recia, còƚo

Tradusion

natomia

• gorĝo ^(eo)
• throat ^(en)
• gola ^(it) f.

• garganta ^(pt) f.

Tradusion

vale profonda

• gulch ^(en):* gully ^(en)

• gola ^(it) f.

Notasion

• manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.