curame
Vèneto[canbia]
Sostantivo[canbia]
curame m
- pèƚe de bèstie consà, doperada par vari scòpi
Siłabasion[canbia]
- cu | rà | me
Pronunsa[canbia]
IPA: [kuˈ.ra.me]
Etimołozia[canbia]
Da'l latin corium, da'l grèco antico κείρω [kèirō]
Tradusion[canbia]
Védarse: curam
Notasion[canbia]
- Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 214