cagnon
Vèneto[canbia]
Sostantivo[canbia]
cagnon m (no pl)
- spusa da freschin e da onto. Un can che gà ciapà ƚa piova o un sofà mòjo bronbo i dà l'idea de sta spusa.
Siłabasion[canbia]
- ca | gnón
Pronunsa[canbia]
IPA: [ka.ˈɲoŋ]
Etimołozia[canbia]
- manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.
Tèrmeni corełai[canbia]
Tradusion[canbia]
Tradusion: cagnon
Notasion[canbia]
- manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.