bauco

Da Wikisionario

Vèneto[canbia]

Sostantivo[canbia]

bauco m (pl. bauchi)

  1. Uno che no'l capise gnente, che l'é insemenìo.

Siłabasion[canbia]

ba | ù | co

Pronunsa[canbia]

IPA: [ba.ˈu.ko]

Etimołozia[canbia]

Dal nome del profeta biblico Abacuc, che neła tradision popołare xe rapresentà come on vecio, e quindi xe deventà simboło deła demensa seniłe, deta anca terexina, che riva in tarda età.

Sinònemi[canbia]

Insepà; tandùo

mona, insemenìo, mócoƚo, insocà, cojon, inbornìo, sènpio, svejamacachi.

Tèrmeni corełai[canbia]

descantabauchi.

Alterai[canbia]

Bauchéto; imbaucà

baucòto.

Tradusion[canbia]

Notasion[canbia]

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wiktionary.org/w/index.php?title=bauco&oldid=37225"