đonta
Vèneto[canbia]
Sostantivo[canbia]
đonta f (pl: đonte)
- na ròba o na part de na ròba che vèn đontađa, che se met in pì
Siłabasion[canbia]
- đón | ta
Pronunsa[canbia]
IPA: /ˈðoŋ.ta/
Etimołozia[canbia]
De đontar
Sinònemi[canbia]
Insepà; tandùo
Tèrmeni corełai[canbia]
Tradusion[canbia]
Tradusion: đonta
Notasion[canbia]
- Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 98